Zaburzenia depresyjno-lękowe. Co warto o nich wiedzieć
Zaburzenia depresyjno-lękowe to połączenie nerwicy i depresji. Osoba cierpiąca na te zaburzenia doświadcza lęków, a jednocześnie czuje się przygnębiona, apatyczna i wykazuje spowolnienie psychoruchowe. Pacjenci borykający się z zaburzeniami depresyjno-lękowymi rozpoznają u siebie albo tylko nerwicę, albo depresję, nie łącząc ze sobą dwóch schorzeń. Dlatego tak bardzo potrzebna jest pomoc specjalisty w zdiagnozowaniu zaburzeń i dobraniu odpowiedniego leczenia.
Zaburzenia depresyjno-lękowe – kiedy depresja towarzyszy nerwicy
Zaburzenia lękowe to coś więcej niż tylko nerwowość i ciągłe zamartwianie się. Nerwice powodują przerażający strach o rzeczy, o których nikt inny nawet by nie pomyślał. Osoba doświadczająca zaburzeń lękowych zdaje sobie sprawę z irracjonalności swoich myśli, ale nie umie ich powstrzymać. To często błędne koło. Bo kiedy u osoby cierpiącej na zaburzenia lękowe pojawia się natarczywe myślenie o jakimś problemie, zaczyna czuć się ze sobą źle. A to może prowadzić do rozwoju depresji.
Ryzyko wystąpienia depresji przy zaburzeniach lękowych jest wysokie. A prawie połowa osób cierpiących na depresję dużą doświadcza również nerwic. Zaburzenia depresyjno-lękowe mogą mieć podłoże genetyczne.
Objawy nerwicy i depresji
Objawy charakterystyczne i dla depresji, i dla nerwicy mogą świadczyć o zaburzeniach depresyjno-lękowych. Osobom z tym zaburzeniem stale towarzyszy irracjonalny strach i obawa o sprawy teraźniejsze i przyszłe. Pacjenci doświadczają szybkiego bicia serca, zmęczenia, bólów głowy, uderzeń gorąca, nadmiernej potliwości, bólów brzucha i trudności w oddychaniu. Pojawia się u nich również bezsenność, a także zmiany w nawykach żywieniowych (jedzenie zbyt dużych lub zbyt małych ilości). Osoby z zaburzeniami depresyjno-lękowymi czują się przygnębione, a ich życie wydaje się im bezwartościowe. Tracą zainteresowanie jakąkolwiek aktywnością, czują się zmęczeni i nie potrafią się zrelaksować. Towarzyszą im ataki paniki.
Leczenie zaburzeń depresyjno-lękowych
Zarówno depresję, jak i nerwicę należy leczyć razem. W psychoterapii stosuje się techniki uczące radzenia sobie z lękami, nerwicami, a także z objawami depresji. Pacjenci poznają, jak kontrolować swoje emocje. U niektórych cierpiących na zaburzenia depresyjno-lękowe w połączeniu z profesjonalną terapią stosuje się również farmakoterapię. Skuteczne leczenie wspierają również regularne ćwiczenia (nawet 10-minutowy spacer łagodzi objawy nerwic i depresji) oraz techniki relaksacyjne (praktykowanie medytacji i techniki mindfulness).
Nikt nie musi całe życie borykać się z zaburzeniami lękowymi i depresją. Dzięki profesjonalnej pomocy psychiatry i psychoterapeuty można zapanować nad swoim schorzeniem i odzyskać radość z każdego dnia.